De mount rinjani

Maandag 4 nov. Werd ik om half 8 opgehaald. Na een autorit van 2uur kwamen we bij de haven waar ik over moest stappen op een andere taxi. Deze man sprak amper Engels en was een gesprek niet echt mogelijk. We moesten drie keer over een soort noodbrug omdat ze daarnaast een brug aan het maken waren. K vroeg me af of oude bruggen waren ingestort maar hij begreep er niets van dus heb k het maar zo gelaten. Na een uurtje kwamen we aan in Sanur. Nadat k had ingecheckt bij het hotel Nam de eigenaar mij mee naar prachtige watervallen in de buurt. Hier kocht ik voor 20 cent koekjes. K heb geen idee wat ik heb gegeten maar het was heerlijk. ‘A avonds heb ik bij een local tentje gegeten. Ik denk dat dit een verkeerde keus is geweest want ik heb de halve nacht op de wc gezeten. 
Dinsdag 5nov. Stond de hike mount Rinjani op het programma. Ruim 2600 meter hoogte.  Ik had al wat tips gevraagd aan Nikki en Renee ik had hen ontmoet op de gili eilanden en wist dat zij deze hike een twee dagen eerder zouden doen. Om 7.00 bracht de eigenaar van het hotel me naar het beginpunt van de hike. Het eerste stuk was door het bos. Het pad was af en toe glibberig en de boomwortels hadden traptreden gevormd van soms een halve meter hoog. Om 10:30 kregen we een uitgebreide lunch. We liepen veder door een verbrand bos waar af en toe nog ergens iets na smeulde. De gids had koekjes mee die kregen we als tussendoortje. Rond 15:00 waren we boven. Een prachtig uitzicht. (Kijk zelf maar) we kregen thee en wederom een pak koekjes. Nou weet iedereen dat koekjes niet veilig zijn bij mij. Rond half 7 kregen we uitgebreid diner. Het is ongelofelijk dat de dragers met z’n 50 kilo  op hun schouders naar boven gaan. Ze dragen onze tentjes, slaapmat en slaapzakken maar ook een halve keuken! Die gasten hebben bovenbenen!! Schaatsers zijn er niets bij! We gingen vroeg slapen rond half 8. Het was erg koud. En het lag niet comfortabel maar wat geeft t.  Ik had geluk dat de Franse John m’n zn windstopper Jack gaf. Heb die de hele avond en volgende ochtend aangehad. Om 5.30 stonden we op om de mooiste zonsopkomst te bekijken die ik ooit heb gezien. Hierna kregen we ontbijt. Wederom weer bananen pannenkoek. Rond 7:00 begonnen we aan de terugweg ik liep met John en een gids. Allebei flink getraind dus dit was echt aanpoten voor mij. Ik gleed regelmatig weg omdat er bijna geen profiel meer onder m’n schoenen zat. Rond 10.00 wilde ze ons weer lunch geven maar dit vonden John en ik echt te vroeg. Rond half 12 waren we beneden. Als eersten. Dus ik ben echt heel trots op mezelf! Hierna nog een uurtje rijden naar de haven. We kregen onderweg nog een lekke band maar dit was in 15’min weer gefixt. John en ik hadden allebei besloten om terug naar Bali te gaan dus namen we de zelfde boot. Wat een vreselijke tocht van 1,5 uur waarbij de boot regelmatig los kwam van het water om vervolgens met een enorme klap terug te vallen op het water. Ik dacht dat het vanaf de haven op Bali nog 30 min rijden zou zijn naar Kuta( er is een Kuta op zowel Bali als Lombok) maar dit was dus nog 2,5 uur met een busje. Omdat we dus naar een andere geven gingen dan ik dacht. John ging naar Ubud dus had een ander bus. M’n backpack was zeiknat geworden op de boot want die moest op het dek. De volgende dag heb ik al mijn kleding bij de wasserij gebracht en vervolgens de hele dag in bikini en sarong rond gelopen. Ik ben twee dagen in Kuta geweest. Mensen die naar Bali willen, sla Kuta vooral over!! Extreem massa toerisme en soort van het loret del mar voor de Australians. Ik liep over het strand en werd om de 100 meter aangesproken of k een surflessen wilde doen. Ik probeerde dit te negeren maar soms komen ze gewoon voor je staan. K ging er maar een spelletje van maken en zei dat k alleen gratis lessen wilde of k deed alsof k ze niet begreep.

ik ontmoete een Amerikaan die het maar ongezond vond dat wij elke dag brood met hagelslag eten. Waarop ik zei van hee hallo wat dacht je van Nederlandse kaas? 
hij vroeg wat het eerste was waar ik aan dacht als k aan Amerika dacht. Ehm ja... die grote fastfood ketens en hamburgers..  hij kwam niet meer bij van het lachen en gaf me wel gelijk. K kreeg ook gelijk dat m’n broodje hagelslag zo erg nog niet is. 
ik gaf hem een stroopwafel.. nu wil hij naar Nederland. Haha 

Vrijdag 8 nov. vloog ik door naar Thailand. Dit was even spannend want ik dacht dus al een ticket geboekt te hebben. Bleek helemaal niet zo te zijn. ( echt knap dat ik Indonesië binnen ben gekomen zonder uitreisticket) gelukkig kwam ik er nog op tijd achter en heb k een paar uur voor vertrek nog een ticket geboekt. Zonder enige boeking bevestiging ging ik naar het vliegtuig. Kneep m wel even maar omdat ik aan kon tonen bij m’n bankafschriften dat ik echt had betaald kon ik door. Op naar Bangkok! Ik kwam om half 1 aan bij het hostel en ondanks dat ze 24h receptie hadden waren ze niet blij met m’n late komst.. maar goed. De volgende ochtend ben ik naar een locale foodmarkt gegaan als tip van de eigenaresse van het hostel. Ik zag hier levende vissen op een tafel zonder water. Het stonk ontiegelijk naar vis dat ik geen zin meer had om hier een ontbijtje te kopen. Lang leven de 7eleven supermarkt waar ze broodjes verkochten. Mijn eerste broodje als ontbijt na bijna 3 weken elke dag bananapancake. Ik vloog om 17:00 weer veder naar chiang mai. Omdat hier een lampionnenfestival is. Leek me erg leuk om te bezoeken! Heb ik het hostel een meisje uit België ontmoet. Ze spreek vloeiend Nederland en Frans. We zijn van plan de komende dagen samen op te trekken. 

begonnen aan het 2e avontuur van mijn trip. Over 5 weekjes ben ik alweer thuis. ( gaat snel mama echt hoor) 

Erg leuk om van iedereen zulke positieve reacties op m’n blog te krijgen. Het motiveert om te schrijven. Al moet k me er soms wel toe zetten. En tips zijn ook welkom :)